Wanneer je te maken hebt of hebt gehad met seksueel misbruik is er diep onrecht in je leven gekomen. Iemand anders heeft bezitgenomen van je wil en heeft je lichamelijke en emotionele grenzen overschreden. Vanaf het eerste moment van misbruik is je lijf en geest niet meer alleen van jezelf. Dat geeft pijn, verdriet, eenzaamheid en emotionele schade.

Soms worden gevoelens van schuld en schaamte, bewust of onbewust, versterkt door de omgeving. Bijvoorbeeld door het stellen van een vraag met een ondertoon van verwijt: ‘Waarom heb je niet gezegd dat je het niet wilde?’ Of: ‘Waarom heb je het niet eerder verteld?’  Deze vragen versterken de al aanwezige schuld- en schaamtegevoelens en maken de stap richting hulp extra groot. Medewerkers van het Meldpunt weten welke overlevingsmechanismen een rol spelen bij seksueel grensoverschrijdend gedrag en zijn ervan overtuigd dat slachtoffers geen schuld en verantwoordelijkheid hebben voor het misbruik. De ongelijkwaardigheid die de aard van gezagsrelaties met zich meebrengt, maakt dat de gezagsdrager te allen tijde verantwoordelijk is voor het zuiver houden van de relatie. Jij bent daar op geen enkele manier verantwoordelijk voor!

Praten over seksueel misbruik is moeilijk en tegelijk ook een belangrijke eerste stap op weg naar herstel. SMRK biedt een plek waar je je geheim kunt delen, waar onrecht ook daadwerkelijk als onrecht benoemd wordt en waar jij de steun krijgt die je nodig hebt.

Je kunt voor jezelf of voor een naasten contact zoeken met het meldpunt via mail of telefoon. In eerste instantie krijg je contact met de coördinator van het Meldpunt. Daarna zijn er verschillende mogelijkheden wat betreft het vervolg:

• Je vertelt telefonisch of per mail je verhaal (desnoods anoniem) en dat is voor nu genoeg. Het blijft dan bij een éénmalig contact met de coördinator. De coördinator registreert anoniem het contact op datum en schrijft een korte samenvatting van het verhaal dat je vertelde.
• Je vertelt telefonisch of per mail iets over je ervaringen en vraagt daarbij om een advies. De coördinator adviseert. Indien nodig vraagt zij jouw toestemming voor overleg met een interne vertrouwenspersoon van het meldpunt.
• Je wilt graag in een persoonlijk gesprek je verhaal vertellen zodat je in alle rust de mogelijkheden kunt bespreken voor eventuele verdere stappen. De coördinator zal in de meeste gevallen voorstellen om hiervoor een interne vertrouwenspersoon, die ook verbonden is aan het meldpunt, in te schakelen. Deze vertrouwenspersoon gaat vervolgens met je in gesprek en zal met jou de mogelijkheden van vervolgstappen verkennen. Mogelijke vervolgstappen zijn: een gesprek met gezinsleden of andere naasten, melding bij de kerkenraad, melding bij de klachtencommissie, het doen van aangifte en/of het zoeken van professionele hulp rond traumaverwerking. Ook begeleiding bij de confrontatie met de pleger van het misbruik kan vanuit het Meldpunt worden geboden.
• Je vertelt je verhaal en je wilt een melding doen van seksueel misbruik binnen kerkelijke gezagsrelatie. Je kunt in dat geval een formele klacht indienen bij de daarvoor ingestelde klachtencommissie. Je krijgt een interne vertrouwenspersoon toegewezen die in dit proces begeleidt en steunt, daar waar nodig en voor jou wenselijk.

Situaties van (mogelijk) grensoverschrijdend gedrag binnen een kerkelijke gemeente worden strikt vertrouwelijk behandeld. Dit betekent dat behalve de medewerkers van het Meldpunt geen andere mensen, ambtsdragers of functionarissen op de hoogte worden gebracht van de situatie waarover jij contact hebt gezocht. De wijze waarop er vervolg wordt gegeven aan jouw melding  wordt in afstemming met en medeweten van jou verder vorm gegeven

Het Meldpunt is dagelijks bereikbaar tussen 9.00u en 17.00u op telefoonnummer: 06- 10815664 Daarnaast kun je contact opnemen via het contactformulier op deze website

Het kan zijn dat je liever stappen zet zonder inmenging van het meldpunt SMRK. Dat is natuurlijk mogelijk. Hier volgen enkele adressen waar je rechtstreeks zelfstandig contact kunt leggen:

Te allen tijd kun je een beroep doen op je eigen huisarts voor advies en/of verwijzing richting hulpverlening. Je kunt met je huisarts vertrouwelijk praten. Als je ouder bent dan twaalf jaar moet een huisarts toestemming van jou hebben om met je ouders te praten over datgene wat jij hebt verteld.

Bij het reformatorisch meldpunt kun je anoniem telefonisch en via chat contact leggen met coaches. Je kunt je verhaal kwijt en advies vragen. www.ikmeldhet.nl

Centrum Seksueel Geweld (CSG) is elke dag 24 uur bereikbaar. Binnen CSG werken artsen, verpleegkundigen, politie en hulpverleners samen om jou de beste opvang, zorg en hulp te bieden die nodig is. CSG is bereikbaar op telefoonnummer: 0800-0188 Chatten is ook mogelijk

Er zijn diverse (christelijke ) instanties waar je je rechtstreeks kunt aanmelden voor begeleiding/hulp en behandeling. We noemen hieronder enkele organisaties waar we regelmatig naar verwijzen:

De eigenaar van deze particuliere praktijk (Cor van Haaften) is deskundige op het gebied van hulpverlening na seksueel misbruik. Hij is daarbij gespecialiseerd in het begeleiden van mannelijke slachtoffers. www.metcompassie.com

Stichting De Vluchtheuvel biedt vanuit verschillende locaties in Nederland psychosociale hulp aan jongeren en gezinnen. De hulpverlening wordt in een aantal gemeenten gedeeltelijk vergoed door de plaatselijke kerkelijke gemeente. Voor verdere informatie zie de website. Home | stichtingdevluchtheuvel.nl   Stichting Schuilplaats Stichting Schuilplaats is een organisatie voor psycho-sociale hulpverlening op christelijke grondslag. Stichting Schuilplaats heeft diverse locaties verspreid over het land. De financiering is per locatie verschillend geregeld. Kijk op de website voor meer informatie. www.stichtingscuilplaats.nl

KOC Diensten is er voor ondersteuning op scholen en hulpverlening aan gezinnen. In verschillende regio’s wordt hulpverlening door KOC bekostigd door de burgerlijke gemeente. Zie: www.kocdiensten.nu

Praktijk den Uijl is een organisatie voor psycho-sociale hulpverlening. Deze praktijk heeft onder andere vestigingen in Nieuwerkerk aan de IJssel, Yerseke en Barneveld. De hulpverlening moet in de meeste gevallen voor het grootste deel zelf worden bekostigd. Zie: Praktijk den Uijl | Psychosociale hulpverlening en contextuele therapie

Eleos is een landelijke organisatie voor christelijke geestelijke gezondheidszorg. Deze vorm van hulpverlening wordt grotendeels vergoed door de meeste zorgverzekeraars. Wel is er een verwijzing noodzakelijk door je huisarts. Zie: www.eleos.nl

Wil je liever geen specifiek christelijke hulp, dan kun je je ook wenden tot algemene organisaties in je eigen regio. Informatie hierover vind je meestal op de site van de burgerlijke gemeente. In veel gemeenten kun je ook hulp inroepen van het plaatselijke wijkteam om te helpen zoeken naar de meest passende vorm van hulpverlening.

Wanneer je slachtoffer wordt van seksueel grensoverschrijdend gedrag, komt er ontzaglijk veel op je af. Aankloppen bij de hulpverlening is dan zondermeer noodzaak. Een hulpverlener zal met je bespreken wat jouw mogelijkheden zijn, onder andere om aangifte bij de politie te doen. In de praktijk wordt er niet snel aangifte gedaan.

Het is ook niet verplicht. Als slachtoffer bepaal je dat helemaal zelf. De drempel naar de politie is hoog, mede omdat de dader vaak een bekende of familie van je is. De wetgever heeft dit onderkend en houdt daar in het hele proces rekening mee. Hieronder volgt in het kort informatie voor het doen van aangifte van een seksueel misdrijf en een eventueel vervolg daarop. Mogelijk kan jou dat helpen bij je beslissing of je wel of geen aangifte gaat doen. Naar de politie Op weg naar de politie en daar binnenstappen is niet gemakkelijk. Maar wees ervan overtuigd dat jij als slachtoffer bepaalt wat er gebeurt.

Jij hebt en houdt de regie. Uiteraard mag een vertrouwenspersoon, bijvoorbeeld een familielid of hulpverlener met je mee. Informatief gesprek In het bureau volgt een informatief gesprek met twee zedenrechercheurs. Wanneer je liever met een vrouw in gesprek gaat kan daarin worden voorzien. Het informatief gesprek is bedoeld om helder te krijgen wat er is gebeurd en of het een strafbaar feit betreft.

Daarbij wordt door de recherche doorgevraagd om een inschatting te kunnen maken of het onderzoek positief kan worden afgerond. Dat is afhankelijk van de gebeurtenis en wat de mogelijkheden zijn om het strafbare feit te bewijzen. De rode draad bij het politieonderzoek is het vinden van bewijslast, anders gezegd: waarheidsvinding. Dat ligt bij zedenzaken niet gemakkelijk. Veelal zijn er maar twee personen die weten wat er gebeurd is.

Aan het eind van het informatief gesprek wordt met jou overlegd wat het vervolg kan zijn. Wanneer er voldoende opsporingsgronden zijn wordt, voor je eventuele aangifte, met jou een bedenktijd afgesproken. Dat is heel verstandig, zeker wanneer de verdachte een bekende of familie van je is.

Je wordt niet gedwongen aangifte te doen. Melding In het geval dat je besluit geen aangifte te doen wordt een samenvatting van het informatief gesprek in het systeem als melding ingevoerd. Je kan ook, zonder een informatief gesprek, alleen een melding doen. Ook anderen die wetenschap (of een vermoeden) hebben van seksueel grensoverschrijdend gedrag kunnen dit bij de politie melden. Deze rapportages zijn mede van belang bij de aanvraag van een Verklaring omtrent gedrag (VOG).

Aangifte Wanneer er een aangifte wordt opgenomen vindt dat plaats in een speciaal daarvoor ingerichte kamer, die wat huiselijk is ingericht. Het verhoor wordt op video vastgelegd. Zeer gedetailleerd wordt doorgevraagd naar de omstandigheden en de manier waarop het misdrijf heeft plaatsgevonden. Dat is zwaar en confronterend voor een slachtoffer. De gespecialiseerde rechercheurs helpen je door die momenten heen. Overigens heeft het Openbaar Ministerie middels de ‘Aanwijzing zeden’ kaders en regels voor de aanpak van zedenzaken gesteld. Met een wat moeilijke zin staat daarin dat: Waar het belang van waarheidsvinding botst met het belang en behoud van versterking van veerkracht van slachtoffers, deze belangen steeds zorgvuldig tegen elkaar worden afgewogen om te voorkomen dat het strafrechtelijk onderzoek leidt tot schade bij slachtoffers en anderen.

Gedurende dit proces heb je als slachtoffer van een seksueel misdrijf recht op kosteloze rechtsbijstand door een gespecialiseerde advocaat. Kort gezegd, er wordt goed op het welbevinden van jou als slachtoffer gelet en daarnaar gehandeld. Wat je ook moet weten is dat een aangifte een verzoek tot vervolging is die niet kan worden ingetrokken. Wel kan je een verzoek richten aan de officier van justitie om van verdere vervolging af te zien.

De beslissing daarop ligt bij de officier van justitie. Getuigen Er zal ook aan je gevraagd worden wie in jouw omgeving als getuige kunnen worden gehoord. Met name in zaken die al wat langer geleden zijn kunnen zogenaamde ‘steungetuigen’ waardevol zijn. Deze getuigen kunnen vaak iets verklaren over je gedragingen en opmerkelijke veranderingen in je gedrag. ‘Stille’ getuigen Ook wordt onderzoek gedaan naar zogenaamde stille getuigen. Daarbij worden sporen veiliggesteld bij een forensisch-medisch onderzoek. Tot zeven dagen na een strafbaar feit kunnen DNA-sporen worden gevonden. Een onderzoek naar ‘gegevensdragers’ valt ook daaronder. Het is van groot belang dat telefoons, computers, camerabeelden, sociale media, en andere gegevensdragers in een vroeg stadium in beslag worden genomen en onderzocht.

Beeldmateriaal wat is gewist is (voor een deel) door specialisten terug te halen. Verdachte Tijdens het onderzoek naar een seksueel misdrijf is er nauw contact tussen de zedenrechercheurs en de officier van justitie (o.v.j.) Deze is de leider in het onderzoek. Allerlei beslissingen in het onderzoek worden door de o.v.j. genomen. Afhankelijk van het gepleegde misdrijf wordt na overleg met de o.v.j. de verdachte aangehouden of aan het bureau ontboden. De verdachte wordt verhoord nadat hij vooraf een gesprek met zijn advocaat heeft gehad. De verdachte heeft wettelijk het recht om te zwijgen. Alle verhoren worden op video vastgelegd. Afhankelijk van het verdere onderzoek kan de verdachte worden heengezonden, of in verzekering gesteld.

Bij een ernstig misdrijf kan een verdachte tot de rechtszitting worden vastgehouden. Waarom zou je aangifte doen Bij de overweging of je wel of geen aangifte gaat doen kunnen de volgende opmerkingen je misschien verder helpen. Zedenmisdrijven vallen onder de zwaardere delicten, met strafbaarstellingen variërend van twee maanden tot twaalf jaar cel. Je bent iets ernstigs overkomen waaraan een ander zich schuldig heeft gemaakt. Er is er maar één die besluit om wel of geen aangifte te doen en dat ben jij. Een rechercheonderzoek is onpartijdig en gewaarborgd binnen wettelijke kaders. De wet geeft je als ‘slachtoffer’ het recht om kosteloos een slachtofferadvocaat te raadplegen. Ook in het vervolg van het traject heb je daar recht op. De uitslag van het justitieel onderzoek kan door allerlei omstandigheden anders aflopen dan je had verwacht.

Het bewijs wat noodzakelijk is moet wel geleverd kunnen worden. Maar het feit dat jij voor jezelf bent opgekomen is een grote stap naar verwerking en herstel. Daarnaast is er ook een geestelijke dimensie bij het doen van aangifte. De Heere is een genadig èn rechtvaardig God. Hij stapt niet over zonden heen, maar wil dat zonden aangewezen worden en bestraft worden. Vanuit het meldpunt steunen we slachtoffers die aangifte willen doen. Lees hierover ook twee artikelen die in april/mei 2023 zijn verschenen in het Reformatorisch Dagblad: https://www.rd.nl/artikel/1017052-wie-aangifte-doet-na-misbruik-heeft-bijbel-achter-zich Kerk wil luisteren en recht doen rond misbruik (rd.nl)